05.02. Το δημοκρατικό πολίτευμα σταθεροποιείται

Ο Περικλής και το δημοκρατικό πολίτευμα

Η πίστη στο δημοκρατικό πολίτευμα

Η πολιτική ζωή της Αθήνας, μετά τη λήξη των Περσικών πολέμων,

κυριαρχείται από δύο ανταγωνιστικά πολιτικά κόμματα,

το αριστοκρατικό και το δημοκρατικό.

Το πολίτευμα, όπως το οργάνωσε ο Κλεισθένης,

συνεχώς εξελίσσεται,

χάνει το συντηρητικό του χαρακτήρα,

γίνεται όλο και περισσότερο δημοκρατικό.

Τα πρόσωπα, όσο ισχυρά και αν είναι,

υποτάσσονται στις θελήσεις του συνόλου.

Ο Μιλτιάδης και ο Θεμιστοκλής, οι δύο πρωταγωνιστές των Περσικών πολέμων,

πεθαίνουν ο ένας στη φυλακή και ο άλλος στην εξορία.

Οι κύριοι εκπρόσωποι της νέας πολιτικής γενιάς,

αν και ανήκουν σε αντίπαλες πολιτικές μερίδες,

όπως ο Κίμων και ο Περικλής,

δέχονται να είναι απλώς οι προικισμένοι υπηρέτες της κοινότητας.

Η νομιμοφροσύνη του Κίμωνα στο δημοκρατικό πολίτευμα είναι παροιμιώδης.

Ο ίδιος δέχεται αδιαμαρτύρητα τον εξοστρακισμό του το 461 π.Χ. και,

όταν η πατρίδα τον ανακαλεί,

τίθεται επικεφαλής του στόλου των Αθηναίων κατά την τελευταία τους επιχείρηση εναντίον των Περσών,

για να πεθάνει πολιορκώντας τη Σαλαμίνα της Κύπρου και να νικήσει,

έστω και νεκρός, τους Πέρσες (449 π.Χ.).

Ο ίδιος ο Περικλής δεν είναι παρά ο πρώτος ανάμεσα στους πολίτες.

Η μεγαλύτερη δόξα για τον Περικλή είναι ότι,

παρόλο που κυριάρχησε για πολλά χρόνια στον πολιτικό στίβο της Αθήνας και

συγκέντρωσε στα χέρια του εκτεταμένες εξουσίες,

ποτέ δεν ξέφυγε από τη δημοκρατική νομιμότητα.

Το πολιτικό πρόγραμμα του Περικλή

Ο Περικλής,

γόνος του παλαιού γένους των Αλκμεωνιδών και

μαθητής του φιλόσοφου Αναξαγόρα

εμφανίζεται για πρώτη φορά στον πολιτικό ορίζοντα της Αθήνας στο πλευρό

του Εφιάλτη,

του ηγέτη του δημοκρατικού κόμματος, το 462 π.Χ.

Tο δημοκρατικό κόμμα

εκμεταλλευόμενο την ατυχή ανάμειξη του Κίμωνα

στην επανάσταση των Μεσσηνίων ειλώτων στη Σπάρτη,

Tο δημοκρατικό κόμμα

κατορθώνει να εξοστρακίσει τον Κίμωνα και

να πάρει την εξουσία.

Εφιάλτης και Περικλής θα αγωνιστούν

για τη δημοκρατικότερη εξέλιξη του πολιτεύματος.

Ο αγώνας τους θα κορυφωθεί με την αφαίρεση,

από τον Άρειο Πάγο,

που ήταν το προπύργιο του συντηρητισμού, 

κάθε πολιτικής εξουσίας,

καθώς και του αποκλειστικού προνομίου της απονομής της δικαιοσύνης.

Μετά τη δολοφονία του Εφιάλτη και την πολιτική αποδυνάμωση του Κίμωνα,

ο Περικλής,

ως αρχηγός του δημοκρατικού κόμματος,

θα αρχίσει να εφαρμόζει το προσωπικό του πολιτικό πρόγραμμα.

Για τον Περικλή δημοκρατία σημαίνει

ισότητα όλων των πολιτών

απέναντι στο νόμο

αλλά συγχρόνως και δυνατότητα για όλους να διάγουν μια άνετη ζωή.

Καθιερώνει τη μισθοφορία,

ένα είδος οικονομικής ενίσχυσης για τους απορότερους,

ώστε να μπορούν, απερίσπαστοι,

να παρακολουθούν τις συνεδριάσεις της Εκκλησίας του Δήμου και

να ασκούν τα πολιτικά τους δικαιώματα.

Ακόμη και οι φτωχότεροι είχαν τη δυνατότητα

να καταλαμβάνουν πολιτειακά αξιώματα.

H Πολιτεία αναπτύσσει θεσμούς κοινωνικής προστασίας και πληρώνει,

για τους απόρους,

το αντίτιμο του εισιτηρίου τους για την είσοδό τους στο θέατρο 

(θεωρικά χρήματα).

Ακόμη ο Περικλής συλλαμβάνει

το σχέδιο της ανοικοδόμησης μεγάλων δημόσιων έργων,

τα οποία θα προσφέρουν εργασία σε πολλούς και θα αλλάξουν την όψη της πόλης.

Η πόλη της Αθηνάς θα μεταμορφωθεί.

Η Ειρήνη του Καλλία εξασφαλίζει για τους Αθηναίους

την ειρήνη με τους Πέρσες

και την απόλυτη κυριαρχία στο Αιγαίο.

Οι σχέσεις με τη Σπάρτη, οι οποίες μετά την πτώση του Κίμωνα ήταν αρκετά ταραγμένες,

εξομαλύνονται με τη σύναψη της Τριακονταετούς Ειρήνης (446 π.Χ., Τριακοντούτεις Σπονδαί).

Έτσι η Αθήνα, απερίσπαστη, θα ασχοληθεί με την υλοποίηση

ενός υψηλού πολιτιστικού, καλλιτεχνικού και παιδευτικού οράματος.